موپیروسین با مهار آنزیم ایزولوسیل ترانسفراز مانع از سنتز پروتئین در باکتری ها می شود. این فرآیند باعث توقف رشد و در نهایت مرگ باکتری می گردد. ویژگی مهم این دارو عدم ایجاد مقاومت متقاطع با سایر آنتی بیوتیک هاست؛ بنابراین در عفونت های مقاوم، به خصوص در محیط پرخطر ناحیه مقعد، بسیار کارآمد است.
کاربرد های پماد موپیروسین در درمان بیماری ها
همانطور که قبل تر اشاره شد، این پماد کاربرد های بالایی داشته و میتواند برای درمان و کاهش قابل توجه علائم زیر بسیار موثر باشد:
- درمان زرد زخم (Impetigo)
- فولیکولیت و اگزمای عفونی
- عفونت های پوستی ناشی از استافیلوکوک و استرپتوکوک
- پیشگیری از عفونت در زخم های سطحی
نقش پماد موپیروسین در بیماری های مقعدی
کی از کاربردهای رایج این دارو پماد موپیروسین برای عفونت های باکتریایی و قارچی ثانویه در ناحیه اطراف مقعد استفاده می شود، به ویژه در برابر استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوک مؤثر است.
1. شقاق مقعدی (Anal fissure)
شقاق معمولاً به دلیل یبوست و پارگی بافت پوششی کانال مقعد ایجاد می شود. وجود زخم باز در این ناحیه مستعد عفونت باکتریایی است.
- نقش موپیروسین در درمان شقاق: به عنوان یک آنتی بیوتیک موضعی در کنار داروهای ضدالتهاب و شل کننده عضله اسفنکتر، برای پیشگیری از عفونت و تسریع ترمیم زخم استفاده می شود.
- مزیت استفاده از پماد موپیروسین برای درمان شقاق مقعد: کاهش بوی نامطبوع، کاهش ترشحات چرکی و جلوگیری از بروز آبسه ثانویه.
2. هموروئید (Hemorrhoids)
در موارد هموروئید ترومبوزه یا هموروئیدهای خارجی زخمی شده، خطر آلودگی و عفونت بالاست.
- کاربرد موپیروسین برای درمان بواسیر: مصرف موپیروسین روی هموروئید زخمی می تواند بار میکروبی ناحیه را کاهش دهد و مانع از عفونت باکتریایی شود.
- ترکیب درمانی: معمولاً همراه با داروهای ضدالتهاب (هیدروکورتیزون) و داروهای بی حس کننده موضعی استفاده می شود.
3. آبسه مقعدی (Perianal abscess)
آبسه ها حفره های چرکی اند که در اثر انسداد غدد مقعدی ایجاد می شوند. پس از تخلیه جراحی، پانسمان و مراقبت های دارویی ضروری است.
- نقش پماد موپیروسین در درمان آبسه مقعدی: استفاده موضعی در اطراف ناحیه برش برای جلوگیری از عفونت ثانویه.
- اهمیت: کاهش خطر گسترش عفونت به بافت های اطراف و پیشگیری از فیستول مقعدی.
نظرات
ارسال یک نظر